Ο “μεγάλος Δανός” ή “γερμανικός μολοσσός” όπως είναι πιο γνωστός στη χώρα μας δεν είναι ένα συνηθισμένο σκυλί συντροφιάς. Ένα ζευγάρι βιολόγων από την Πρέβεζα, ο Φοίβος Κολιοπάνος και η Κατερίνα Τουλούπη συγκατοικούν όχι με ένα αλλά τρία τέτοια σκυλιά και μας μεταφέρουν τις εμπειρίες τους.
Αγαπούμε πολύ τα τόσο ξεχωριστά αυτά σκυλιά, τους μολοσσούς και ψάξαμε αρκετά πριν καταλήξουμε στο εκτροφείο από το οποίο θα τα προμηθευόμασταν. Στην Ελλάδα δεν καταφέραμε να βρούμε αυτό που θα θέλαμε, οπότε αποφασίσαμε να φέρουμε τα σκυλιά μας από την Ιταλία: τον αρσενικό, ο οποίος είναι σήμερα 3,5 ετών τον πήραμε από το εκτροφείο Monti del Keraton της Carla Carletti, ενώ η θηλυκιά που έχουμε σήμερα μαζί μας είναι κόρη του, έχει ζευγαρώσει με το άλλο θηλυκό που έχουμε, το οποίο έχουμε πάρει από το εκτροφείο Castello delle Rocche του Alberto Malaguti. Η εμπειρία μου με τα σκυλιά αυτά ξεκινάει από το 1984 όταν ήμουν τεσσάρων ετών και η οικογένειά μου απέκτησε τον πρώτο μολοσσό που σημάδεψε τις κυνοφιλικές μου εμπειρίες για όλη μου τη ζωή. Η συγκεκριμένη ράτσα δένεται υπερβολικά με τον ιδιοκτήτη. Σαν σκυλιά δεν μπορούν να απομακρυνθούν από τον άνθρωπο, είναι πραγματικά ζώα συντροφιάς! Μπορούν να παίξουν και άλλους ρόλους όπως του φύλακα, όμως δεν είναι αυτός ο χαρακτήρας τους, στην πραγματικότητα είναι ζώα συντροφιάς που δένονται με τον άνθρωπο, γι’ αυτό και ο ιδιοκτήτης ενός μολοσσού δένεται και αυτός με τη σειρά του με τον σκύλο, με αποτέλεσμα να μην θέλει πλέον να πάρει ποτέ κάποια άλλη φυλή στο μέλλον.
Όλοι οι μολοσσοί που έχουν ζήσει μαζί μας, είχαν λίγο-πολύ την ίδια συμπεριφορά και τον ίδιο χαρακτήρα. Διακρίνονται για την ηρεμία τους, την αγάπη σε οτιδήποτε μικρότερο από αυτούς, αφού πραγματικά αγαπάνε και προσέχουν πολύ τα μικρά παιδιά, ενώ συμβιώνουν πολύ εύκολα, όχι μόνο με σκύλους αλλά και με γάτες. Έχουν έμφυτο το αίσθημα της φύλαξης, όχι ως προς τον χώρο αλλά προς το αφεντικό τους και την οικογένεια. Δεν τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα εάν κάποιος μπει στο σπίτι, όσο το να προστατέψουν τον άνθρωπο σε περίπτωση κινδύνου.
Από ιατρικής άποψης, όπως όλες οι μεγαλόσωμες ράτσες, έτσι και οι μολοσσοί έχουν αρκετά προβλήματα λόγω του μεγέθους και του ρυθμού ανάπτυξής τους. Τα αρσενικά μπορούν να φτάσουν μέχρι και τα 90 κιλά, ενώ τα μεγαλύτερα ξεπερνούν σε ύψος τα 90 ή 95 εκατοστά στην κορυφή των ώμων τους. Αυτό σημαίνει ότι καταπονείται πολύ το μυοσκελετικό τους σύστημα, ενώ αντιμετωπίζουν και συγκεκριμένα προβλήματα με το πεπτικό τους σύστημα, με πιο γνωστό την συστροφή στομάχου που μπορεί να εμφανίσουν. Αυτό είναι κάτι πολύ σοβαρό που πρέπει να το γνωρίζουν καλά οι ιδιοκτήτες τέτοιων σκυλιών, ώστε να μην επιβαρύνουν το ζώο με πολλή τροφή σε ένα γεύμα, αλλά να τη μοιράζουν σε δύο γεύματα πρωί και βράδυ. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η συστροφή στομάχου στους μολοσσούς οφείλεται σε γενετικό πρόβλημα αλλά ουσιαστικά προκαλείται από την μεγάλη ποσότητα της τροφής, η οποία δεν προλαβαίνει να πεπτεί από το πεπτικό σύστημα, με αποτέλεσμα σε μια απότομη κίνηση να συστρέφεται το στομάχι γύρω από τον εαυτό του και το ζώο να πεθαίνει μέσα σε 2-3 ώρες.
Κατά τα άλλα, επειδή ο ρυθμός ανάπτυξης στα νεαρά σκυλιά είναι τρομακτικός, τα κουτάβια μετά τους δυόμισι-τρεις μήνες παίρνουν σχεδόν 300 γραμμάρια ημερησίως (!), θα πρέπει η τροφή για τους πρώτους 15 μήνες της ζωής ενός μολοσσού να είναι μια εξειδικευμένη τροφή πολύ καλής ποιότητας. Από εκεί και πέρα και για το υπόλοιπο της ζωής του, χρειάζεται μια σχετικά καλή τροφή συντήρησης που να προσφέρει στον σκύλο όλα τα απαραίτητα συστατικά που χρειάζεται. Εμείς έχουμε επιλέξει μια τροφή της εταιρείας LAKY, μια εταιρεία με έδρα στην περιοχή μας, στην Ήπειρο, και είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι από την ποιότητά της, σε σχέση, μάλιστα, και με το κόστος της που δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό.
Πέρα από το μυοσκελετικό και το πεπτικό, ο ιδιοκτήτης ενός μολοσσού θα πρέπει να προσέχει και τα μάτια του σκύλου του, γιατί τα μάτια των μολοσσών εμφανίζουν εύκολα εντρόπιο, εκτρόπιο, καθώς και “τρίτο βλέφαρο” (cherry eye), το οποίο όμως είναι αρκετά πιο απλό στην αντιμετώπισή του. Επίσης να έχει στο μυαλό του ότι όταν το μάτι του ζώου είναι συνεχώς δακρυσμένο και ο σκύλος προσπαθεί να το ξύσει, θα πρέπει να το πάει αμέσως στον κτηνίατρο, ώστε να προλάβει μεγαλύτερα προβλήματα.
Κατά τα άλλα, λόγω του έντονου ρυθμού ανάπτυξης, τα σκυλιά αυτά απαγορεύεται να τρέχουν πολύ και να ασκούνται έντονα μέχρι τουλάχιστον τους 12 μήνες της ζωής τους. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν εύκολα να ζήσουν σε διαμέρισμα, όντας άλλωστε κυρίως ζώα συντροφιάς, αφού και αργότερα στην ενήλικη ζωή τους δεν έχουν τόσο την ανάγκη του τεράστιου χώρου άσκησης αλλά αυτή της παρουσίας του αφεντικού δίπλα τους. Φυσικά, όσο μεγαλώνουν, έχουν αυξανόμενες ανάγκες κίνησης και βόλτας: από τους 5-6 μήνες και μετά ξεκινάμε με βόλτες 5-10 λεπτά την ημέρα, ενώ όσο πλησιάζουμε τον χρόνο, οι βόλτες φτάνουν τα 20 λεπτά. Στην ενήλικη ζωή τους ασκούνται πλέον κανονικά χωρίς περιορισμούς και έχουν ανάγκη λίγο μεγαλύτερες βόλτες και κίνηση, χωρίς όμως υπερβολές. Το απλό παιχνίδι που κάνουμε μαζί τους όταν βγαίνουμε για βόλτα τους αρκεί, δεν χρειάζονται κάτι παραπάνω.
Κάτι άλλο σημαντικό: όπως με όλες τις μεγαλόσωμες φυλές, έτσι και με τους μολοσσούς, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί από την πρώτη μέρα που θα αποκτήσουμε το κουτάβι. Όπως όλα τα σκυλιά, έτσι και αυτά, θα πρέπει να έχουν ένα σταθερό πρόγραμμα στην ημέρα τους, να τρώνε και να βγαίνουν βόλτα πάντα την ίδια ώρα, ενώ θα πρέπει να είμαστε αυστηροί στους κανόνες και στις εντολές που θα αποφασίσουμε να επιβάλλουμε στον σκύλο μας, είτε ζούμε στο διαμέρισμα είτε έξω. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι είναι ένα ζώο που κάποια μέρα θα μεγαλώσει και θα φτάσει τα 80-90 κιλά, οπότε αν δεν είναι υπάκουο μπορεί να δημιουργηθούν πολλά προβλήματα, ακόμα και σοβαροί τραυματισμοί είτε σε εμάς είτε στους γύρω μας. Πριν αποκτήσουμε ένα τέτοιο κουτάβι θα πρέπει να είμαστε απόλυτα αποφασισμένοι να αφιερώσουμε χρόνο και προσοχή, γιατί ο μολοσσός δεν είναι ένα εύκολο σκυλί. Έχει τις ιδιαιτερότητες και τα προβλήματα υγείας που προαναφέραμε, αλλά έχει και τις δυσκολίες διαχείρισης και χειρισμού λόγω των διαστάσεων και του βάρους του. Έτσι η απόφαση για την απόκτησή του δεν θα πρέπει να λαμβάνεται αψήφιστα. Για παράδειγμα, ο μολοσσός μπορεί να είναι πολύ φιλικός με τα παιδιά και απόλυτα δεκτικός σε οποιοδήποτε παιχνίδι μαζί τους, όμως το γιγαντόσωμο μέγεθός του τον κάνει επικίνδυνο για ατυχήματα, αφού ακόμα και η ουρά του είναι τόσο βαριά και δυνατή που μπορεί να τραυματίσει από λάθος ένα μικρό παιδί.
Πηγή: pet-news.gr
